stixoi.info: Με κλέβεις ( Διορθώσεις )

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Με κλέβεις ( Διορθώσεις )

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130791 Τραγούδια, 269464 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Με κλέβεις
#1	Με κλέβεις Στίχοι: Μουσική: Πετάς σαν το ζουζούνι από λουλούδι σε λουλούδι πέρασε η άνοιξη κι ακόμα τριγυρνάς. Σου το `χα πει θυμάμαι και θα σου το πω και πάλι σαν το δικό μου νέκταρ δεν υπάρχει πια. Το πέταγμα σου είναι φωτιά κι εγώ πως να σε πιάσω είμαι διπλάνο ιστορικό κι εσύ υπερηχητικό. Έτσι που πάω στο έδαφος θα σκάσω κι έχω ξεχάσει το αλεξίπτωτο. Με κλέβεις δε σε πιάνω, μες στα μάτια σε κοιτάζω τα μάτια σου ίσως λένε την αλήθεια. Μια με φιλάς, μια μου φωνάζεις κι όλο δύσκολα μου βάζεις δεν είναι αυτό να γίνεται συνήθεια. Το σώμα σου σαν φωτεινή επιγραφή του δρόμου δεν προσπερνάς αν δεν τη δεις καλά καλά. Μ’ έχεις γραπώσει σαν τις χειροπέδες του αστυνόμου κι ούτε το ξίφος για τα γόρδια δεσμά. Το πρόσωπο σου πίνακας, εντάξει πάω πάσο πήρα πινέλο και μπογιά και τράβηξα μια πινελιά. Δεν ήμουνα κι εγώ κανας Πικάσο μα τη ματιά σου τη ζωγράφισα καλά. Με κλέβεις δε σε πιάνω, μες στα μάτια σε κοιτάζω τα μάτια σου ίσως λένε την αλήθεια. Μια με φιλάς, μια μου φωνάζεις κι όλο δύσκολα μου βάζεις δεν είναι αυτό να γίνεται συνήθεια.	#2	Νέοι στίχοι: Πετάς σαν το ζουζούνι από λουλούδι σε λουλούδι πέρασε η άνοιξη κι ακόμα τριγυρνάς. Σου το `χα πει θυμάμαι και θα σου το πω και πάλι σαν το δικό μου νέκταρ δεν υπάρχει πια. Το πέταγμα σου είναι φωτιά κι εγώ πως να σε πιάσω είμαι διπλάνο ιστορικό κι εσύ υπερηχητικό. Έτσι που πάω στο έδαφος θα σκάσω κι έχω ξεχάσει το αλεξίπτωτο. Με κλέβεις δε σε πιάνω, μες στα μάτια σε κοιτάζω τα μάτια σου ίσως λένε την αλήθεια. Μια με φιλάς, μια μου φωνάζεις κι όλο δύσκολα μου βάζεις δεν είναι αυτό να γίνεται συνήθεια. Το σώμα σου σαν φωτεινή επιγραφή του δρόμου δεν προσπερνάς αν δεν τη δεις καλά καλά. Μ’ έχεις γραπώσει σαν τις χειροπέδες του αστυνόμου κι ούτε το έχω ξίφος για τα γόρδια δεσμά. Το πρόσωπο σου πίνακας, εντάξει πάω πάσο πήρα πινέλο και μπογιά και τράβηξα μια πινελιά. Δεν ήμουνα κι εγώ κανας Πικάσο μα τη ματιά σου τη ζωγράφισα καλά. Με κλέβεις δε σε πιάνω, μες στα μάτια σε κοιτάζω τα μάτια σου ίσως λένε την αλήθεια. Μια με φιλάς, μια μου φωνάζεις κι όλο δύσκολα μου βάζεις δεν είναι αυτό να γίνεται συνήθεια. Αποδοχή διόρθωσης στίχων Τελική διαμόρφωση στίχων Πετάς σαν το ζουζούνι από λουλούδι σε λουλούδι πέρασε η άνοιξη κι ακόμα τριγυρνάς. Σου το `χα πει θυμάμαι και θα σου το πω και πάλι σαν το δικό μου νέκταρ δεν υπάρχει πια. Το πέταγμα σου είναι φωτιά κι εγώ πως να σε πιάσω είμαι διπλάνο ιστορικό κι εσύ υπερηχητικό. Έτσι που πάω στο έδαφος θα σκάσω κι έχω ξεχάσει το αλεξίπτωτο. Με κλέβεις δε σε πιάνω, μες στα μάτια σε κοιτάζω τα μάτια σου ίσως λένε την αλήθεια. Μια με φιλάς, μια μου φωνάζεις κι όλο δύσκολα μου βάζεις δεν είναι αυτό να γίνεται συνήθεια. Το σώμα σου σαν φωτεινή επιγραφή του δρόμου δεν προσπερνάς αν δεν τη δεις καλά καλά. Μ’ έχεις γραπώσει σαν τις χειροπέδες του αστυνόμου κι ούτε έχω ξίφος για τα γόρδια δεσμά. Το πρόσωπο σου πίνακας, εντάξει πάω πάσο πήρα πινέλο και μπογιά και τράβηξα μια πινελιά. Δεν ήμουνα κι εγώ κανας Πικάσο μα τη ματιά σου τη ζωγράφισα καλά. Με κλέβεις δε σε πιάνω, μες στα μάτια σε κοιτάζω τα μάτια σου ίσως λένε την αλήθεια. Μια με φιλάς, μια μου φωνάζεις κι όλο δύσκολα μου βάζεις δεν είναι αυτό να γίνεται συνήθεια.
Πρώτη αποστολή: pikis		Διορθώσεις: lila1983
Πρόσθετες πληροφορίες ή διευκρινίσεις ή στοιχεία που δεν μπορούν να καταγραφούν μέσω της φόρμας
Οι παραπάνω διορθώσεις είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να μην προτείνουν καμία αλλαγή.