|
| Μανούλα β |  | | Στίχοι: Ευαγγέλου Λία Μουσική: Αμελοποίητα Ερμηνευτές:
Δεν ήτανε γυναίκα ήταν λέξη που έχασα
Ήταν κόλαση την είχα καθώς έπρεπε αγαπήσει
Αυτό ητανείναι το χειρότερο
Κύριε, επίτρεψόν μοι πρώτον απελθείν…
Ούτε που έφευγα ούτε είχα τίποτα να θάψω
Ψυχοπιθάρι –ή κορμί;– να ’χει να χώνει χέρια ως τον αγκώνα
τραβώντας έξω: την αγάπη.
Χρόνια πολλά μανούλα σ’ αγαπώ.
Αποστολέας: cactus
| | | Οι παραπάνω στίχοι είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να υπάρχουν ήδη στο stixoi. | |
|
|
|