|
| Η Ελένη της πόλης |  | | Στίχοι: Άκανθος Μουσική: Αμελοποίητα Ερμηνευτές:
Τώρα σε βλέπω
όπως ήσουν πρίν χρόνια
εδώ.
Εσύ με τα σκούρα μαλιά πάνω στο πρόσωπο,
με τη σκέψη στο μετά.
Άλαξες τόσες όψεις,
τώρα θυμάμαι οτι η πρώτη εικόνα μένει πάντα
βαθειά χαραγμένη στην ψυχή,
και το πρώτο φιλί που έψαχνε πάντα τη δική του ώρα.
Βροχερές μέρες που μ έσπρωξαν, να δω
με μισόκλειστα μάτια
καινούργιες στιγμές που πέρασαν απαρατήρητες.
Σκοτεινός έμπορος του χρόνου η ψυχή,
και η ώρα,
και το μέρος,
κι οι αποφάσεις οι ξοδεμένες σε μιά δύσκολη στιγμή
γυρίζουν πάλι, με ρούχα σιδερωμένα
Σ αυτή τη γωνία του χρόνου
προσπάθησα να δω το πρόσωπο που βρήκα
μια μέρα στα ανοιχτά του κόσμου.
Ατέλειωτα πηγαινέλα στη Μουσούρου,στην Υμηττού,
λέξεις που έχασαν τη ζωή τους
κλεισμένες σ ένα διαμέρισμα.
Όργια της νύχτας με τη μνήμη.
Σκληρές στιγμές
κι ένα κόκκινο λουλούδι ν'ανθίζει.
Τώρα σχεδιάζω ένα νόημα στην ανορθόγραφη ζωή μας.
Αποστολέας: KONSTANTINOS
| | | Οι παραπάνω στίχοι είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να υπάρχουν ήδη στο stixoi. | |
|
|
|