| |
| | Το κουμπί |  | | |
Στίχοι: Κυριάκος Κώστας
Μουσική: Αμελοποίητα
Ερμηνευτές:
Χρόνια τώρα μικρός στην εκκλησία,
πίσω από τον ψάλτη.
Πάντα με τον παππού.
Η γιαγιά δεν μπορεί, όσο κι αν θέλει...
Η θέση της είναι πίσω, με τις άλλες γιαγιάδες.
Ο παππούς με ονειρεύεται εμένα για ψάλτη.
Πάντα στο τέλος, έτρεχα στην καμπάνα.
Κοιτούσα το πελώριο σχοινί της από κάτω, με δέος.
Ένας άλλος παππούς αιωνόβιος έπαιζε κάθε Κυριακή την καμπάνα
με πάθος!
Ανοίγω τα χέρια
και ο δικός μου παππούς με εκτοξεύει στον αέρα.
Χτυπώ την καμπάνα,
κι αμέσως βρίσκομαι πλάι στο Δημιουργό μου.
Όνειρο μου να μεγαλώσω να την χτυπώ μόνος μου...
Χρόνια τώρα μεγάλος στην εκκλησία
πίσω από τον ψάλτη.
Πάντα με τον παππού.
Η γιαγιά δεν μπορεί, όσο κι αν θέλει...
Έφυγε τώρα...
Ο παππούς γυρίζει συχνά πίσω.
Μια άλλη γιαγιά κάθεται τώρα στη θέση της...
Ο παππούς δεν με ονειρεύεται πια ψάλτη.
Είναι λίγα τα λεφτά.
Ο άλλος ο παππούς δεν παίζει πια την καμπάνα.
Έφυγε κι αυτός...
Εγώ μεγάλωσα
και το πελώριο σχοινί δεν υπάρχει πια.
Στη θέση του έχει μπεί ένα κουμπί.
Ηλεκτρονικό.
Προηγμένης τεχνολογίας...
Το πατώ μερικές φορές...
Όμως...
δεν με ένωσε ποτέ
με Τον Δημιουργό μου...
Αποστολέας: KONSTANTINOS
| | | | Οι παραπάνω στίχοι είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να υπάρχουν ήδη στο stixoi. | |
|
|
|
