| |
| | Μικρά στιχουργήματα Ii |  | | |
Στίχοι: Τοπάλη Μαρία
Μουσική: Αμελοποίητα
Ερμηνευτές:
I.
Την αγκάλιασε, κι ένιωσε σαν
ν' αγκάλιαζε μενίρ:
η γυναίκα αυτή δεν είχε μέση,
μόνο αρχή και τέλος.
II.
Την κρίσιμη εποχή,
ο Θεός με φύλαξε
από τη Σύλβια Πλαθ.
III.
Πήγε να μπει στο νερό,
αλλά συνέχεια σκόνταφτε
στα μπουκάλια με τα μηνύματά της.
IV.
-Μεγάλη συγκίνηση σου λέω!
-Αλήθεια; Πόσο μεγάλη δηλαδή;
V.
Το Σύμπαν ήταν ένα παιδί που, όσο
σκεφτόταν, το κεφάλι του μεγάλωνε,
ώσπου στο τέλος τα χώρεσε όλα.
VI.
Ο ποιητής είναι άνθρωπος
στοχαστικός, με γνώση,
που γράφει σαν να τον έχουν μαγέψει.
Ενώ τον έχουν μαγέψει. Και η ποιήτρια;
VII.
-Εσύ από ποια μεριά ήσουν,
όταν έπεφτε η Κωνσταντινούπολη;
VIII.
Είμαι διπρόσωπη, ευτυχώς.
Διαθέτω και ρεζέρβα.
Αποστολέας: cactus
| | | | Οι παραπάνω στίχοι είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να υπάρχουν ήδη στο stixoi. | |
|
|
|
