Όσο περνάει ο καιρός
ο χρόνος γίνεται ακριβός
κι όλο ζητάει τίμημα
για κάθε σου ξεκίνημα

Όσο περνάει ο καιρός
ο χρόνος γίνεται αιχμηρός
το γέλιο έχει τ’ αγκάθι του
και το σωστό τα λάθη του

Τελειώσανε τ’ αστεία μας
ιδού η τραγωδία μας
να θες να πεις τ’ ανείπωτα
και να μη βρίσκεις τίποτα

Όσο περνάει ο καιρός
ο χρόνος γίνεται αυστηρός
μετρά τις απουσίες σου
να βρει τις τιμωρίες σου

Όσο περνάει ο καιρός
ο χρόνος γίνεται σκληρός
κι όσα άκαιρα καρπίζουνε
σαν μοναξιά στοιχίζουνε

Τελειώσανε τ’ αστεία μας
ιδού η τραγωδία μας
να θες να πεις τ’ ανείπωτα
και να μη βρίσκεις τίποτα