Συναντήθηκα μαζί της στη βιβλιοθήκη το βράδυ.
Συζητήσαμε για το αισθητικό νόημα
της οντολογίας του Ρίτσου,
για το ρυθμό του Εμπειρίκου και τη ρίμα του Καββαδία,
για το άδειο κρασί του τρίτου μπουκαλιού.
Στις έντεκα βγήκε να καπνίσει (και τη συνόδεψα).
Ήταν νύχτα.
Το ελάχιστο κούνημα του τσιγάρου της
ένας φάρος να κρατάει σε απόσταση
τα καράβια.