Σε παρακαλώ.
Να με πιστεύεις όταν σου λέω ιστορίες.
Το βρακί είναι ένοχο
Όχι εγώ!
Ήθελε να βγει να ξεσκάσει.
Έτσι αφημένο στα πλυμένα,
να ονειρεύεται συνουσίες...
Βαρέθηκε.
Στη βρομιά ταιριάζει να είναι βρεγμένη.
Το ότι βρέθηκε στα πόδια μου ήταν μια σύμπτωση
ανάγκης
Ήταν οι μέρες οι ζεστές που εμείς κρυώναμε
Θέλω να ξέρεις πως το έπλυνα.
Τώρα να με πιστεύεις
όταν σου λέω...
Σ’ αγαπάω