Στον Μάνο Τσιλιμίδη

Κατέβασες τον Sirio, μια ευθεία να σου δώσει
και μια του Ταύρου ο Aldebaran, που είσαι να σου πει
μα ήταν ορίζοντας θολός, έτοιμος να προδώσει
και λάθεψε την θέση, σου επάνω στο χαρτί.

Μισοσβυσμένος και θαμπός, του εξάντα ο βερνιέρος
ήθελε μάτι αέτινο, καλά να διαβαστεί
μα εσύ διπλά τον έβλεπες, αλκοολικός και γέρος
και μια βλαστήμια άφησες, χυδαία ν’ ακουστεί.

Και όταν "τοπ" εφώναξες, χρόνο να σου κρατήσει
ο δόκιμος πρωτόμπαρκος, δίστασε πριν να δει
το γέρικο χρονόμετρο, πως είχε σταματήσει
τους δείκτες δε μουβάριζε, του χρόνου η φυλακή.

Ήταν το στίγμα το στερνό, παιζόταν ένα δράμα
το τελευταίο μάθημα, μιάς άχαρης ζωής
και με την πίκρα έφυγες. Πως ξέχασες το σφάλμα
εκείνης που σε πρόδωσε, επρόκαμες να πεις.