Απ’ το καινούργιο μας ψυγείο
έβγαλα ατόφιο το κουτί
και το κατέβασα στο δρόμο
κάτω από την πυλωτή

και όπως έμοιαζε με σπίτι
που παίρνει ένα μετανάστη
έτσι, το βίδωσα στον τοίχο
και το σοβάτισα με λάσπη.

Εκεί κοιμάται ο Αλή
όρθιος, μέσα στο κουτί του
και τον ακούω όταν μιλάει
στο κινητό με την καλή του.

Της λέει πως μένει σ’ ένα σπίτι
που `ναι ζεστό σαν καλοκαίρι
κι αυτή χαρούμενη γελάει
έτσι που τα `χει καταφέρει

κι εκείνη λέει στα παιδιά της
που μεγαλώνουν στο Χαρτούμ
για κάτι σπίτια από χαρτόνι
που οι Ευρωπαίοι κατοικούν.

Εδώ κοιμάται ο Αλή
κάτω από την πυλωτή μας
και τον γυρεύουν να τον βρουν
οι Άθλιοι της εποχής μας.