Άφησα το θυμό σου, υπό συνθήκες
περιβάλλοντος σαν ανοιγμένη μπύρα,
και τον συνάντησα αφρώδη οίνο.
Σου πρόσθεσε δύναμη τελικά, ό,τι πίστεψα
πως θα σε αποδυνάμωνε, σ’ έκανε σαμπανιζέ,
ωραία κι εύχυμη κορασίδα. Εμείς,
στη Λάρισα, ανοίγουμε τις σαμπάνιες
μόνον για εφέ, κανένας δεν τις πίνει.
Είμαστε αφιερωμένοι στο ουίσκι:
στην δωδεκαετή παλαίωση, τη λανθάνουσα
στύση, μαθαίνουμε μετά από είκοσι χρόνια,
τι μας συνέβη στην ηλικία των δώδεκα.
Απορούμε γιατί το τέλος τελικώς
κανέναν μας δεν μακαρίζει,
συνέπειες κι αποτελέσματα διαρκώς
μας καταλαμβάνουν εξ απήνης.
Μικρή νησιωτοπούλα, ο κάμπος
απαιτεί επίπονες διεργασίες,
ιδανικές συνθήκες περιβάλλοντος,
αστάθμητους καιρικούς παράγοντες,
θερμοκρασία ορισμένη. Να δουλεύεις
το μόχθο σου χωρίς αντίκρισμα,
κι ο πόθος, πόθος να γίνεται μόνον
χάρη στις κοινοτικές επιδοτήσεις.