Όνειρα σε συνέχεια
Μία σκηνή
το κάθε βράδυ
Κι όταν παιχτεί η πρώτη μου ζωή
ο εφιάλτης των φοιτητικών μου χρόνων
Η αγέννητή μου κόρη
σχεδόν κυρία
από το άπειρο
να με ξυπνά να τη γεννήσω
Λόγω συμβάντων
να της ξεφεύγω
Λόγω αστάθειας
να διαφεύγω
Χωρίς αυτόν
για το παράλογο
Χωρίς εμένα
για τα συνήθη