Αναπαυτική πολυθρόνα σε κήπο οπωροφόρων, και ρεμβάζω.
Έρχεται ξαφνικά από πίσω,
μου αρπάζει το δαντελένιο σάλι,
ξεφλουδίζεται το σώμα μου, κομμάτια, σαν φλοιός δέντρου.
Τότε, τρέχει εκείνη να της κουμπώσω το πέδιλο,
μου δίνει μια ανθοδέσμη αγριολούλουδα
με τα μικρά της χέρια
σκεπάζει τη νωπή σάρκα μου με φύλλα ευκαλύπτου,
να θρέψουν οι πληγές προστατευμένες.