|
Στίχοι: Γιώργος Βέης
Μουσική: Αμελοποίητα
Το προχωρημένο φθινόπωρο
η γαλάζια πικέα βλέπει πάλι το ίδιο όνειρο
και δεν ξαφνιάζεται
οι φωνές των παιδιών
καθώς μπαίνουν επιτέλους στο σπίτι
οι κρανιές, τα λιόπρινα να επιμένουν
να γνέφουν φόβο
η εύθραυστη ωραιότητα της σχεδόν γυμνής σημύδας
ν’ αποθεώνεται αργά αλλά με νόημα ως μουσική
ενώ καθώς απλώνεται η άσφαλτη νύχτα
εκμαγεία απλώνονται στο πρόσωπό μου
λες και με ξέρουν από παλιά
όλα αυτά τα δέντρα τα φυτά ο αέρας
χάρτης τ’ ουρανού ν’ αυξάνει συνεχώς το μέτωπό μου
υπερυψωμένα όλα τώρα
αρχαία τελετή
η φλύαρη κίσσα εξηγεί εξηγεί
μάρτυρες αψευδείς οι τρίλιες της
ακούω Χόθορν Ουίτμαν Μέλβιλ
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 331 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|