Καθόμουν σ’ ένα παγκάκι
Και το παγκάκι ήταν κλαδί
Και στις μασχάλες των δέντρων
Φώλιαζε ο χρόνος
Με τα θλιμμένα του χρώματα

Και τώρα θα φύγω
Όπως έκανα πάντοτε

Γιατί συνήθισα στον πυρετό