Έφαγα τη νύχτα πάλι για να σε ζητώ
κι έκανα ξανά κεφάλι μ’ έναν άστεγο.
Ξήλωσα απ’ τη λεωφόρο τη φτωχή μαϊμού
κάνω θεέ μου λίγο χώρο, βρέχει από παντού.

Μάλλον δεν με θέλεις τώρα πια δεν αμφιβάλλω,
μα συγγνώμη προηγείται κάτι άλλο.
Ξέρω δεν υπάρχεις στο καλό και να μας γράφεις
μα το πρόβλημα μου είναι πιο μεγάλο,
μαύρο φόρεμα δεν έχω για να βάλω.

Έφαγα τη νύχτα πάλι για να σε ζητώ
σου φωνάζω πορτοκάλι, πιες να σε χαρώ.
Σήκωσα όλη την πλατεία σαν φτηνό χαλί
κι η περιπτερού η Μαρία κοίταζε τρελή.

Μάλλον δεν με θέλεις τώρα πια δεν αμφιβάλλω,
μα συγγνώμη προηγείται κάτι άλλο.
Ξέρω δεν υπάρχεις στο καλό και να μας γράφεις
μα το πρόβλημα μου είναι πιο μεγάλο,
μαύρο φόρεμα δεν έχω για να βάλω.