Δώσε μορφή
δώσε φωνή στη φονική μαρμαρυγή,
δώσ’ της μια σκέψη θετική
καν’ τη φωτιά της πάγο
και με του νου την αφορμή,
την πονηριά να τη ξεκάνω.
Βράζει η θάλασσα,
τη γεύση τη πικρή ατμό να κάνει
και κείνα τα φανταχτερά
τα τρανταχτά τα γέλια στόχο της να βάνει
Δώσε πνοή και ηδονή
στη φονική μαρμαρυγή,
καν’ τη να πιάσει χώμα.
Να διώξουμε την αρπαγή
από τα μάτια των παιδιών
να σώσουμε το χρώμα.
Στέκεται ο πόνος κι η σιωπή δεν σαλεύουν
μέσα στο χρόνο στο πάθος,
στης ζωής τον οργασμό
τίποτα δεν γυρεύουν.

Δώσε μορφή
δώσε φωνή στη φονική μαρμαρυγή,
δώσ’ της μια λάμψη για να βγει
και του μυαλού της τα ακρόριζα να κάψει.