Απόψε πάλι
τα δάκρυα μου καυτές σταγόνες
το πρόσωπο μου αυλακώνουν.
Απόψε πάλι
οι αναμνήσεις χοντρές βελόνες
την καρδιά μου την ματώνουν.
Απόψε πάλι

Αχ, ματωμένη μου καρδιά
μοιάζεις σαν ξύλο στη φωτιά και σαν ερημονήσι.
Αχ, ματωμένη μου καρδιά
κράτα και τούτη τη βραδιά ίσως ξαναγυρίσει,
ίσως ξαναγυρίσει.

Απόψε πάλι
τα φώτα σβήσαν στα γύρω σπίτια
η μοναξιά μου με σκοτώνει.
Απόψε πάλι
μια φλόγα νιώθω βαθιά στα στήθια
που με καίει και με λιώνει.
Απόψε πάλι.

Αχ, ματωμένη μου καρδιά
μοιάζεις σαν ξύλο στη φωτιά και σαν ερημονήσι.
Αχ, ματωμένη μου καρδιά
κράτα και τούτη τη βραδιά ίσως ξαναγυρίσει,
ίσως ξαναγυρίσει.