Όταν ο έρωτας στερεύει από φιλί
σαν μια κλεψύδρα που ο χρόνος της τελειώνει,
είναι καλύτερα να μην το θυμηθείς
πως έγινες φονιάς κι εκείνος η αγχόνη.

Θα ‘ρχονται εκείνες οι φωνές
που άκουγα και πάλι χθες
καθώς περίμενα στο δρόμο.

Θα ‘ναι από εκείνες τις στιγμές
που όλα μοιάζαν ότι φταις
και δε μ’ αλλάζεις γνώμη.

Συμπάθησε με μου ‘πες κι έφυγες απλά
το πεζοδρόμιο μια θάλασσα με κύμα,
το κάθε βήμα της μου έκοβε γοργά
το τελευταίο το χαμόγελο που πήρα.