Βροχή τα λόγια σου το πρόσωπο χαράζουν
βαραίνουν την καρδιά, τα πράγματα αλλάζουν.
Γίνεται δύσκολο να μη σε αναφέρω
το όνομα σου αυτή τη νύχτα να προφέρω.

Ραγίζει η ματιά, ο κόσμος μου γυρίζει
βροχή και δάκρυα ένα φθινόπωρο θυμίζει,
δεντρώνεις τη μηλιά και τίποτα δεν βγαίνει.

Είναι μαρτύριο στου χωρισμού η δίνη
ένα χαμόγελο η αγάπη να μη δίνει.

Τα μάτια κλείνουνε, η κούραση θεριεύει
και η ψυχούλα μου μια λύτρωση γυρεύει.
Έξω ο άνεμος φωνάζει τ’ όνομα σου
σε μια ξένη προσευχή αφήνεις τα όνειρα σου.

Ραγίζει η ματιά, ο κόσμος μου γυρίζει
βροχή και δάκρυα ένα φθινόπωρο θυμίζει,
δεντρώνεις τη μηλιά και τίποτα δεν βγαίνει.

Είναι μαρτύριο στου χωρισμού η δίνη
ένα χαμόγελο η αγάπη να μη δίνει.