Η μια ματιά τώρα την άλλη να γυρεύει
στο πρόσωπο μου το δικό σου κυριεύει
κι ένα ψιλόβροχο σαν χάδι απαλό
χίλιες εικόνες μου γυρίζει στο μυαλό.

Αχ, κρυφό μου απωθημένο
στο κορμί μου χαραγμένο μ’ ανεξίτηλο στυλό.
Μόνος να πονώ να μένω
και να μη σε περιμένω όταν λέω δεν μπορώ.

Η μια πληγή τώρα την άλλη να γιατρεύει
μια στάλα ύπνο το κορμί μου να γυρεύει
και το αντίδοτο στον πόνο να ‘σαι εσύ
με το κλειδί στο χρόνο μ’ έφερες εκεί.

Αχ, κρυφό μου απωθημένο
στο κορμί μου χαραγμένο μ’ ανεξίτηλο στυλό.
Μόνος να πονώ να μένω
και να μη σε περιμένω όταν λέω δεν μπορώ.