Σιγά σιγά συνήθισα
να βλέπω στα όνειρα μου
δυο μάτια που αναζήτησα
κι έχουν το Γολγοθά μου.

Ταινία δίχως χρώματα
να μοιάζει το ξενύχτι
κι εσύ βρήκες την πρόφαση
να φύγεις απ’ το σπίτι.

Κι όπως θα σβήνει στο δωμάτιο η ματιά μου
άλλη μια νύχτα θα γεμίζεις τα όνειρα μου.
Με ένα φόντο εγκατάλειψη θυμίζεις
και την παράσταση του χωρισμού αρχίζεις.

Περίσσεια τώρα δύναμη
ζητάς απ’ την καρδιά μου
και κρίνεται ακατάλληλη
απόψε η βραδιά μου.

Σιγά σιγά τα βρήκαμε
εγώ με το ξενύχτι
και άνοιξα την πόρτα μου
η τρέλα να ξεφύγει.

Κι όπως θα σβήνει στο δωμάτιο η ματιά μου
άλλη μια νύχτα θα γεμίζεις τα όνειρα μου.
Με ένα φόντο εγκατάλειψη θυμίζεις
και την παράσταση του χωρισμού αρχίζεις.