Σε μια σκοπιά στα σύνορα
το γράμμα σου διαβάζω,
μου γράφεις πως χωρίζουμε
και κλαίω κι αναστενάζω.

Ας ήτανε να μ’ έπαιρνε,
να μ’ έπαιρνε ο χάρος,
παρά που μ’ εγκατέλειψες
τώρα που ‘μαι φαντάρος.

Σε μια σκοπιά στα σύνορα
μονάχος μου μιλάω
και μια φωτογραφία σου
στα χέρια μου κρατάω.

Ας ήτανε να μ’ έπαιρνε,
να μ’ έπαιρνε ο χάρος,
παρά που μ’ εγκατέλειψες
τώρα που ‘μαι φαντάρος.