Μία αφορμή,
ένα τυχαίο βλέμμα ήταν η αρχή,
το πέρασμά μου από τις άκρες των ματιών σου.
Μία στιγμή, μέσα στο χρόνο σαν μικρή αναλαμπή,
σαν πυροτέχνημα που σκάει στο όνειρό σου.

Σε θέλω τόσο
λες και σε ήθελα από χθες
που δεν σε γνώριζα
δεν ήξερα αν υπάρχεις,
που ήταν οι μέρες μου σκιές
που δεν φαντάστηκα ποτέ
εσύ πως θα 'ρθεις.

Σε θέλω τόσο
λες και του κόσμου οι Κυριακές
δεν ξημερώσανε έως τώρα στη ζωή μου.
Σε θέλω τόσο, μείνε μαζί μου,
μείνε μαζί μου.

Μία αφορμή
ένα χαμόγελο στη νύχτα ήσουν εσύ
και η αμηχανία όταν ήρθα πιο κοντά σου.
Σαν μουσική που την ακούγαμε μαζί
με τον αέρα να σκορπάει τ’ άρωμά σου.

Σε θέλω τόσο
λες και σε ήθελα από χθες
που δεν σε γνώριζα
δεν ήξερα αν υπάρχεις,
που ήταν οι μέρες μου σκιές
που δεν φαντάστηκα ποτέ
εσύ πως θα 'ρθεις.

Σε θέλω τόσο
λες και του κόσμου οι Κυριακές
δεν ξημερώσανε έως τώρα στη ζωή μου.
Σε θέλω τόσο, μείνε μαζί μου,
μείνε μαζί μου.