Το σιδερένιο κήτος βρυχάται και γυρίζει
Στα έγκατα του βρίσκομαι και κάτι μου μυρίζει
Στο σκότος του βυθίζομαι με πιάνει αναγούλα
Νομίζω πως κατάπια μια πλαστική σακούλα

Στάσου λίγο
Δεν είμ' αυτό που νομίζεις
Στάσου λίγο

Ταξίδι προς το πουθενά με μυρωδιά θανάτου
Χτυπιέμαι σα φραπόγαλο μήπως μ' ακούσουν κάπου
Αλλά δε βγάζω πια φωνή με πνίγουν τα σκουπίδια
Γιαούρτια μπανανόφλουδες και σάπια ακτινίδια

(Σόλο)

Μα ξαφνικά σταμάτησε
Ο κόσμος να γυρίζει
Στα πόδια μου συκώνομια
Απόλυτη ησυχία
Μια μεταλλική κραυγή
Και η πόρτα έχει ανοίξει
Το φως με λούζει ωσσανά
Ξεχύνομαι και πέφτω
Ξανά μεσ' τα σκουπίδια
Και με τσιμπάν οι γλάροι
Φριχτό βασανιστήριο
Δεν έχει τελειωμό

Στάσου λίγο
Δεν είμ' αυτό που νομίζεις
Στάσου λίγο