Τόσες ερωτήσεις σαν δωμάτια κλειστά
τι ζωή να σημαίνει,
πού είναι οι απαντήσεις, στην άλλη πλευρά
τι να με περιμένει;

Τόσες ειδήσεις στην οθόνη μπροστά
δε χωράω στη ζωή μου,
θέλουν να λυγίζω, να κοιτώ χαμηλά
μα θα σπάσουν μαζί μου.

Άκουσέ με, για σένα τραγουδώ
στην αγκαλιά σου δεν φοβάμαι το αύριο.

Τόσα φεγγάρια σαν καράβια χρυσά
να με ταξιδεύουν
κι όταν γυρίζω φόβος και μοναξιά
στο σπίτι με γυρεύουν.

Άκουσέ με, για σένα τραγουδώ
στην αγκαλιά σου δεν φοβάμαι το αύριο.