Ξέρω πως θα μου λείψεις,
ξέρω πως θα πονέσω,
ξέρω μετά απ’ τον χωρισμό.
Ξέρω θα κλάψω, θα γελάσω,
δύσκολα θα περάσω, μα θα συμβιβαστώ.

Με την πικρή αλήθεια
κι ας ήσουνα συνήθεια
πρέπει να προχωρήσω
δε μένω πια εδώ.

Και θα σε ξεπεράσω και ας είσαι ότι είσαι
για μένα στη ζωή μου κι ας σ’ αγαπώ πολύ.
Δεν ξέρω τι θα κάνω όμως δε θα πεθάνω
όπου υπάρχει τέλος υπάρχει και μια αρχή,
μια νέα αρχή.

Ξέρω είναι γιατρός ο χρόνος
κι εγώ δεν είμαι ο μόνος που έχει πληγωθεί,
απλά δε θα λυγίσω ούτε θα κάνω πίσω,
κάποτε με τα χρόνια θα έχεις ξεχαστεί.

Και θα σε ξεπεράσω και ας είσαι ότι είσαι
για μένα στη ζωή μου και ας σ’ αγαπώ πολύ.
Δεν ξέρω τι θα κάνω όμως δε θα πεθάνω
όπου υπάρχει τέλος υπάρχει και μια αρχή,
μια νέα αρχή.