Την πιο μεγάλη πυρκαγιά
το δάκρυ μου τη σβήνει
τώρα που πήγες μακριά
και μόνος έχω μείνει.

Κλαίω, κλαίω
όταν σε συλλογιέμαι,
κλαίω, κλαίω
και δεν παρηγοριέμαι.

Δεν είμαι από σίδερο
ούτε από ατσάλι
να μην πονώ για σένανε
αγάπη μου μεγάλη.

Κλαίω, κλαίω
όταν σε συλλογιέμαι,
κλαίω, κλαίω
και δεν παρηγοριέμαι.

Ούτε κι η μαύρη θάλασσα
τόσο νερό δεν έχει
όσο είναι το δάκρυ μου
για σένανε που τρέχει.

Κλαίω, κλαίω
όταν σε συλλογιέμαι,
κλαίω, κλαίω
και δεν παρηγοριέμαι.