Αυτή τη νύχτα που γεμίζει το φεγγάρι
ποια λησμονιά αγαπημένε σ’ έχει πάρει.
Μέσα στα χείλια το τραγούδι μου μαχαίρι
μες στη ματιά μου πληγωμένο περιστέρι.

Τι κι αν ο πόνος τ’ όνειρο μου έχει ματώσει
σ’ ευχαριστώ για τη φωτιά που μου ‘χεις δώσει.
Ξέρω δεν ήτανε γραφτό να σε κρατήσω
τώρα ποια πόρτα μες στη νύχτα να χτυπήσω.

Που να βρω τώρα μια φωνή να τραγουδήσω
πώς να μπορέσω άλλα χείλη να φιλήσω.
Αυτή τη νύχτα που γεμίζει το φεγγάρι
ποια λησμονιά αγαπημένε σ’ έχει πάρει.

Τι κι αν ο πόνος τ’ όνειρο μου έχει ματώσει
σ’ ευχαριστώ για τη φωτιά που μου ‘χεις δώσει.
Ξέρω δεν ήτανε γραφτό να σε κρατήσω
τώρα ποια πόρτα μες στη νύχτα να χτυπήσω.