Βρέχει μοναξιά όρια στενά
πήρα να σου πω μια καληνύχτα,
πέφτει η γραμμή, μου έλειψες πολύ
πάλι δε περνάει αυτή η νύχτα.

Τρέχει η ζωή μου για σένα
σε ένα γκρεμό δίχως φρένα,
τον πόθο η νύχτα ξυπνάει,
το άδειο κορμί μου ξεσπάει.

Τάσεις φυγής με έχουν πιάσει
πάει η καρδιά μου να σπάσει,
κάθε ανάμνηση σου μέσα μου πληγή.

Να μη σε γνώριζα ποτέ, να ήσουν ένα ψέμα
να ήσουν όνειρο κακό που χάνεται τη μέρα.
Άλλα μου λέει το μυαλό, μα πάλι η καρδιά μου
σαν αλυσίδα στον λαιμό σε φέρνει εδώ μπροστά μου.

Βρέχει μοναξιά όνειρα λειψά
πήρα να σου πω μια καλημέρα,
πέφτει η γραμμή, μου έλειψες πολύ,
μοιάζω να ‘μαι φύλλο στον αέρα.

Τρέχει η ζωή μου για σένα
σε ένα γκρεμό δίχως φρένα,
τον πόθο η νύχτα ξυπνάει,
το άδειο κορμί μου ξεσπάει.

Τάσεις φυγής με έχουν πιάσει
πάει η καρδιά μου να σπάσει,
κάθε ανάμνηση σου μέσα μου πληγή.

Να μη σε γνώριζα ποτέ, να ήσουν ένα ψέμα
να ήσουν όνειρο κακό που χάνεται τη μέρα.
Άλλα μου λέει το μυαλό, μα πάλι η καρδιά μου
σαν αλυσίδα στον λαιμό σε φέρνει εδώ μπροστά μου.