Μέσα στα χέρια μου κρατάω ότι μένει
από μια αγάπη που είναι πια εκτεθειμένη
απ’ τη διπλή σου τη ζωή κι είναι ντροπή.

Δεν είμαι εγώ για να πληρώνω τα σπασμένα
κι εσύ να λες το σ’ αγαπώ σε μάτια ξένα
όχι δε γίνονται αυτά ειλικρινά.

Μου βάζεις δύσκολα πολύ και δεν θ’ αντέξω
απ’ το παιχνίδι σου εγώ θα μείνω απ’ έξω.
Μου βάζεις δύσκολα πολύ και θα με χάσεις
θα έχω φύγει πριν προλάβεις ν’ αντιδράσεις.

Με σένα έχασα και την υπομονή μου
γίνομαι έξαλλη που θες να ζεις μαζί μου
κι αλλού τις νύχτες να περνάς, δεν με γελάς.

Είναι η αγάπη σου παράλογη και ψεύτρα
μ’ αυτά που κάνεις μ’ εκτελείς στα δέκα μέτρα,
όχι αυτό δεν πρόκειται να το ανεχτώ.

Μου βάζεις δύσκολα πολύ και δεν θ’ αντέξω
απ’ το παιχνίδι σου εγώ θα μείνω απ’ έξω.
Μου βάζεις δύσκολα πολύ και θα με χάσεις
θα έχω φύγει πριν προλάβεις ν’ αντιδράσεις.