Βλέπω σκορπιέσαι χάνεσαι φλογίτσα μες στο χιόνι
κι ύστερα καθρεφτίζεσαι σαν κόρη στο νερό
κι εγώ μες στην αγκάλη σου πολύχρωμο μπαλόνι
τραγούδια στήνω μαγικά και πιάνω το χορό.

Η αγάπη πάντα κατοικεί
σε φωτεινό σοκάκι
έχει παράθυρα ανοιχτά
και τέρμα μουσική.

Τα λόγια της που στάζουνε
ρεμπέτικο μεράκι
δεν είναι λόγια μα καρδιά
που νιώθει και πονεί.

Δεν έχει η νύχτα θαύματα ούτε πυγολαμπίδες
μα της αγάπης τραύματα που με κρατούν εδώ,
σαν τα τραγούδια που άκουγα παλιά στις “Εσπερίδες“
και δεν τα ξέχασα ποτέ μα ακόμα τραγουδώ.

Η αγάπη πάντα κατοικεί
σε φωτεινό σοκάκι
έχει παράθυρα ανοιχτά
και τέρμα μουσική.

Τα λόγια της που στάζουνε
ρεμπέτικο μεράκι
δεν είναι λόγια μα καρδιά
που νιώθει και πονεί.