Σ` έπιασα πάλι ν` αγναντεύεις
μες στο βυθό του ποτηριού
κι όλο την άκρη να γυρεύεις
του μπερδεμένου σου μυαλού.

Χτυπάς εδώ, εκεί χτυπιέσαι
ψάχνεις σανίδα να πιαστείς
όλα σου φταίνε, καταριέσαι
κι όμως θα πρέπει να βιαστείς.

Τι ψάχνεις άραγε να βρεις στου ποτηριού το πάτο
και δεν αντέχεις μια στιγμή να το θωρείς γεμάτο.

Σ` όλα τα μέτωπα ακριβέ μου
έχεις απώλειες σοβαρές
θύμα ακύρηχτου πολέμου
το τραύμα σου διαμπερές.

Φίλε μου άδικα πασκίζεις
να βρεις λιμάνι της χαράς
όσο φουσκώνει τα πανιά σου
το μαϊστράλι της φθοράς/