Τα φιλιά σου στο κορμί μου
τρέχουν σαν τον άνεμο
μ’ ένα πάθος μεθυσνένο
άγιο και παράνομο

κλείσε με στα δυο σου χέρια
να ερωτευόμαστε
να πεθαίνουμε παρέα
και να ανασταινόμαστε

ώρα με την ώρα φως μου
γίνομαι κομμάτι σου
ώρα με την ώρα καίει
μέσα μου η αγάπη σου
ώρα με την ώρα φως μου
η ψυχή μου χάνεται
γιατί εσύ και οι ματιές σου
θύμα πια με κάνατε

οι ανάσες σου γεννάνε
χίλια συναισθήματα
δε ρωτάν και δεν κρατάνε
ούτε τα προσχήματα

κράτα με στην αγκαλιά σου
ως τα ξημερώματα
ως την ώρα που μιλάνε
του έρωτα τα σώματα