Πάλι εδώ Κυριακή
πάλι εφτά και μισή
αγκαλιά του γκρεμού
γιατί ανήκεις αλλού.

Πάλι εδώ στα κρυφά
θα πεθαίνει η καρδιά
ένα ψέμα να πεις
και να ’ρθεις να με βρεις.

Πάντα εδώ Κυριακή
ακριβώς και μισή
θα περνάς, θα με καις
κι όταν φεύγεις θα κλαις.

Πάντα εδώ Κυριακή
ακριβώς και μισή,
όσες θέλεις ζωές
όσες πεις Κυριακές.

Πάλι εδώ Κυριακή
πάλι εφτά και μισή
μια κλεμμένη χαρά
που την ώρα μετρά.

Πάλι εδώ βιαστικά
θα νικάει η καρδιά
τη δικιά μου ντροπή
τη δικιά σου ενοχή.