Στ’ ολοπράσινο χορτάρι
περπατάς όλο καμάρι
με τη μακριά ουρά σου
γεια σου σουσουράδα γεια σου.

Και πηδάς στα χαλικάκια
στα δροσάτα λουλουδάκια
και κουνάς και την ουρά σου
γεια σου σουσουράδα γεια σου.

Την ουρά σου καμαρώνεις
τη λυγίζεις, την ψηλώνεις
κι είν’ η πιο τρανή χαρά σου
σουσουράδα μου η ουρά σου.

Κοίτα μην τη τσαλακώσεις,
μην τη βρέξεις, τη λερώσεις
την ουρά σου, την ουρά σου
γεια σου σουσουράδα γεια σου.