Θλίψη διάχυτη κι η πόρτα ανοιχτή
αν μ’ αγάπησες μη φεύγεις δηλαδή.
Κάτι θα ‘λεγα μα ήρθε το ταξί
λίγος χρόνος πια μας μένει δηλαδή.

Λόγια χάρτινα ψαλίδι η σιωπή
ποιος θα πει πρώτος αντίο,
ποιος θα πει.

Δηλαδή εσύ φεύγεις κι εγώ μένω
που θα πει εσύ ζεις κι εγώ πεθαίνω.
Δηλαδή εσύ φεύγεις κι εγώ μένω
που θα πει εσύ ζεις κι εγώ πεθαίνω.
Έτσι απλά μ’ αφήνεις.

Μου είπες πρόσεχε και δάκρυσες κι εσύ
και μου έδωσες ελπίδα δηλαδή.
Πίσω σίγουρα θα έρθεις κάποια στιγμή
τα κλειδιά σου κράτησε τα δηλαδή.

Έξω νύχτωσε κι ο κόσμος μια πληγή
ποιος θα πει πρώτος αντίο,
ποιος θα πει.

Δηλαδή εσύ φεύγεις κι εγώ μένω
που θα πει εσύ ζεις κι εγώ πεθαίνω.
Δηλαδή εσύ φεύγεις κι εγώ μένω
που θα πει εσύ ζεις κι εγώ πεθαίνω.
Έτσι απλά μ’ αφήνεις.