Νυχτώνει
κι αλίμονο σ’ εμάς που ζούμε μόνοι
σαν πλοία με σπασμένο το τιμόνι.
Νυχτώνει
κι αλίμονο σ’ εμάς τους χωρισμένους
κι αλίμονο σ’ εμάς τους προδομένους
Νυχτώνει.

Είναι η νύχτα πολύ βαριά,
είναι η νύχτα μια μαχαιριά
στων χωρισμένων την καρδιά,
την καρδιά.

Νυχτώνει
και γίνονται αφόρητοι οι πόνοι
την ώρα που η πόλη ερημώνει.
Νυχτώνει
κι εμείς που αμετανόητα αγαπάμε
δεν έχουμε θεέ μου που να πάμε.
Νυχτώνει.

Είναι η νύχτα πολύ βαριά,
είναι η νύχτα μια μαχαιριά
στων χωρισμένων την καρδιά,
την καρδιά.