Μες στης ζωής τη θάλασσα
αχ, πόσα χρόνια χάλασα,
μου πήρανε, δε δώσανε
κι όλοι με φαρμακώσανε.

Σ' όποιον αρέσω ναι, σ' όποιον αρέσω,
ούτε καράβια έχω για να πέσουν έξω.
Κι ούτε με νοιάζει τι εντύπωση θα κάνω
έ, όχι και για πέντε γνώμες να πεθάνω.

Σ' όποιον αρέσω ναι, σ' όποιον αρέσω,
ούτε καράβια έχω για να πέσουν έξω.
Κι αν δεν αρέσω και σε σένα τι να κάνω
βρε δε βαριέσαι αδερφέ, δεν θα πεθάνω.

Μες στης ζωής το πέρασμα
έβγαλα το συμπέρασμα,
να μην πεθάνω μα να ζω
σ’ αυτόν τον κόσμο τον πεζό.

Σ' όποιον αρέσω ναι, σ' όποιον αρέσω,
ούτε καράβια έχω για να πέσουν έξω.
Κι ούτε με νοιάζει τι εντύπωση θα κάνω
έ, όχι και για πέντε γνώμες να πεθάνω.

Σ' όποιον αρέσω ναι, σ' όποιον αρέσω,
ούτε καράβια έχω για να πέσουν έξω.
Κι αν δεν αρέσω και σε σένα τι να κάνω
βρε δε βαριέσαι αδερφέ, δεν θα πεθάνω.