Τα ραβδωτά γυάλινα δωμάτια όπου ζούμε
Τα εκούσια κρυστάλλινα κελύφη μας
Ποιος είν’ εκεί εδώ να παραπονεθεί;
Το λευκό φως της διάτρητης φυλακής μας
Όπου όλοι κειτόμαστε αποχαυνωμένα σε μπεζ ψάθα
Ακούγοντας τα ξερά φυλλώματα να γδέρνουνε τη σήτα
Εκεί όπου καμία μύγα ούτε φολιδωτό ερπετό δε μετακινεί
Τα μεταξένια καλύμματα στα κρεβάτια μας
Οι σειρές των μπουκαλιών με τα εύθρυπτα βουλώματα
Τα παράθυρά μας με τα μικροσκοπικά τζάμια
Ποιος εκεί για να επαναστατήσει;