Έγινα γυναίκα για τον άνδρα, γυναίκα από πηλό.
Έγινα ψάρι σε ποτάμι, δέντρο στη σκιά,
αεράκι στη μέση της ερήμου,
δροσιά στον καύσωνα του Αυγούστου.
Ξαναγεννιέμαι από το χώμα,
διασκορπίζομαι στη γη,
η φωνή μου αντηχεί ζεστή
και γίνομαι άνθος για να το δρέψεις.
Να ζήσω,
να μπορώ να σου μιλώ με χρώματα,
να γίνομαι γυναίκα,
για εσένα
και να με επιστρέφεις μισή,
όταν η αυγή χαράζει.
Σε φυλακίζω στο σώμα μου,
δραπετεύεις, όταν το σκοτάδι μας έχει πια εξαντλήσει
και γκρεμίζω τους τοίχους
σώμα γινωμένο από πηλό/
σώμα πλασμένο μόνο από σένα.