Σαν τη Λεϊλά που κλαίει και παρακαλά
κλαίει η καρδιά μου και για σένα ξεψυχά
μου `κανες πολλά, μου `κανες πολλά

Τώρα που `χει σβήσει
η δική σου η φωτιά
γίναν όλα στάχτη
όλα στάχτη κι ερημιά
τόση απονιά, τόση απονιά
ψέματα τα λόγια, ψέματα τα φιλιά

Κλαίει, κλαίει, κλαίει
μια καρδιά
κλαίει, κλαίει, κλαίει
και πονά
κλαίει, κλαίει, κλαίει
μια καρδιά
κλαίει, κλαίει, κλαίει
και παρακαλά
μέρα νύχτα κλαίει
το όνομά σου λέει
μέρα νύχτα κλαίει
μια φωτιά την καίει

Κλαίει, κλαίει, κλαίει μια καρδιά
κλαίει, κλαίει, κλαίει σαν τη Λεϊλά

Σαν τη Λεϊλά που κλαίει και παραμιλά
κλαίει η καρδιά μου και θυμάται τα παλιά
μου `κανες πολλά, μου `κανες πολλά

Τώρα που `χεις φύγει
κι είσαι σ’ άλλη αγκαλιά
πες μου σαν κι εμένα
αν σ’ αγάπησε καμιά
τόση απονιά, τόση απονιά
ψέματα τα λόγια, ψέμα τα φιλιά