Τελικά έτσι τα κατάφερα ν’ αφήνω μια δουλειά μισο-
Τελειωμένη
και ν’ αρχίζω άλλη
Με σένα πίσω από κάθε πόρτα
Το είδωλό σου σε κάθε καθρέφτη
Τρελαίνοντάς με
Ξεφλουδίζοντας τον ύπνο μου
Μασουλώντας το από μέσα των ονείρων
Βρες ένα τρόπο να με λυτρώσεις
Να ξυπνώ και να `μαι το αύριο
Γιατί μετρώ τα χρόνια μου και μένει
Ένας βροχερός Οχτώβρης και μια
Μεγάλη περιπλάνηση στις ακρογιαλιές του κορμιού σου
Πού να σε μεταφυτέψω να φθίνεις χρόνο με το χρόνο
Γιατί εδώ ρίζωσες και θέριεψες
Λουλουδίζεις χειμώνα καλοκαίρι
Καταργώντας τις εποχές
Σκάνε οι καρποί σου τις νύχτες πολύχρωμα βεγγαλικά
Γεμίζοντας ένα γύρω την έκταση
Θα γίνεις δάσος και θα πνίξεις το σπίτι
Θα με σταυρώσεις στα κλωνάρια του