Ι. Αναδυομένη;

Πήρε δυο κύματα και τα `κανε μπλουτζίν
Ένα κομμάτι φουρτούνας το έκανε φουλάρι
Με τα ρετάλια στόλισε τα νύχια
Κρόσσια θυέλλης πάνω της να μοιάζει αμαζόνα

Μόλις τη συνάντησα πώς να μην θαυμάσω:
Απόψε εξοπλίστηκες όλη την ομορφιά


II. Γήινη

Ήλιος δε βγήκε σήμερα
Με την ύπαρξή της ασχολούμαι εγώ:

Φωτίζοντας μονοπάτια της
Ιριδίζοντας τα ρυάκια της
Σιγά σιγά της ζεσταίνω τον κόρφο
Ανοίγω τα λουλούδια της

Έπαθλο μου το χαμόγελο της
Ανάφλεξη 


ΙΙΙ Η βόλτα της φωτιάς

Συνάντηση σε μαυροκόκκινη σκακιέρα
Κινούμαι στα μαύρα κάρβουνα
Και με προσοχή
Στα πυρακτωμένα είμαι αμάθητος
Μαύρα έχει τα μαλλιά
Πύρινα τα χείλη της
Κάποια στιγμή μού λένε:
«Μη φοβάσαι
Δικά μας τα κάρβουνα φλόγα μου
Δικό μας ό,τι καίγεται
Δική μας και η λάμψη»


ΙV Πτήση

Κινείται σαν ερωδιός
Μιλάει με την ευφράδεια αηδονιού
Έχει την ευγένεια του κύκνου
Φλέγεται σα φοίνικας

Μετά τη συνάντησή μας
Κάποιος την είδε να πετάει