Σε είδα χτες στο Σύνταγμα, Ιφιγένεια

Το πρόσωπό σου στενόμακρο φεγγάρι πίσω απ’ τα κάγκελα του τρόλεϊ
Και ο λαιμός
Λαιμός του απελπισμένου κύκνου
Μέσα στο άδειο σκοτεινό νερό.

Τα πάντα έτοιμα για την ανώφελη θυσία
(έτσι κι αλλιώς η Ελένη κάποτε θα γύριζε)

Ύψωσα αργά το χέρι και χαιρέτισα
Χάιδεψα με τα δάκρυά μου τα μάτια,
Τα κατάμαυρα μαλλιά,
Το σκοτεινό σημάδι πίσω απ’ το λαιμό

Οι άλλοι γύρω;

Μα άσ’ τους αυτούς –

Σε είδα χτες στο Σύνταγμα Ιφιγένεια,
Σε είδα μες στο δειλινό