Κυκλοφορούμε
Οργιές
Κάτ’ απ’ την άσφαλτο
Ένοχα στη σιωπή αθώοι.

Σκοτεινό φως, τσακισμένος καθρέφτης ουρανός
Οργώνουν ιπτάμενες της συμμαχίας μηχανές
Σεισμικά βαρύς βυθίζεται ο ίσκιος
Αλλιώτικα υπνωτίζουν αφίσες πολυδαίδαλες
Και φύλακες ανώνυμοι ανάμεσά μας
Λιγοστεύουν το αίμα και τη ρίζα μας
Στρατοδικεία σαν τις μυλόπετρες
Ακόμη βογκάνε λαγκάδια και ρεματιές και δρόμοι.

Όσοι είναι να δουν ξανά τον ήλιο
Πρέπει να εξαντλήσουν την έρημο.