Μια ζωή σταλιά σταλιά
την πίκρα σου με κέρασες
ουρανός εγώ κι εσύ
σαν σύννεφο που πέρασες

Δεν άντεξες να δεις εσύ τι έκανες
τους όρκους όλους πάτησες με πέθανες

Τι κράτησα για πάρτη μου
τι κράτησα για μένα
σε σένα όλα τα `δωσα
και πάω στα χαμένα
τον εαυτό μου ξέχασα
λιγάκι ν’ αγαπήσω
κι ευθύνες από μένα θα ζητήσω
τι κράτησα για πάρτη μου
τι κράτησα για μένα
σε σένα όλα τα `δωσα
και πάω στα χαμένα
τις νύχτες μου που έχασα
και πάλι θα κερδίσω
και θέλω για μένανε να ζήσω

Στην ψυχή πολλά γιατί
που ‘μείναν αναπάντητα
σε ρωτάω ξανά γιατί
μου φέρθηκες αχάριστα