Η πόλη αχτένιστη ξαπλώνει το κορμί της.
Στο νοτιά τα χέρια σταυρώνει
του ήλιου τα δώρα προσμένοντας
–επιτύμβια στήλη και ηρώον,
χωρίς ονόματα και τίτλους,
μ’ αριθμούς στρατιωτικού μητρώου –
τα τετελεσμένα ατενίζει γεγονότα
βέβαιη για τον επόμενο γύρο του τροχού.