Κόκκινο.
Κόκκινο, είπε το παιδί στην αποβάθρα.
Δώσε μου λίγο κόκκινο ν’ αντέξω.
Χαλάει ο καιρός του λιμανιού
σε λίγο το γαλάζιο θα παγώσει.
Υπάρχουν κόκαλα παντού σε τούτη την ακτή
-παλίρροια δεν έρχεται ποτέ-
στεγνώνουνε αργά και ξεθωριάζουν.
Μ’ ένα φιλί, μπορεί ν’ αναστηθούνε.

Έλα στο «Σκότος» που σαλπάρει, αποκρίθηκα.
Σερβίρουν ρούμι εποχής
και κίτρινους λωτούς εγγυημένους.
Άσε τα κόκαλα και κοίτα να σωθείς.
Σε λίγο καταφθάνει ο βοριάς.
Κρυώνουν τα παιδιά στην προκυμαία
ιδίως τα παιδιά με πατερίτσες.

Κόκκινο.
Κόκκινο, είπε το παιδί στους επιβάτες
που λάθρα σαν σκιές ακολουθούσαν
με νύχια και με δόντια τροχισμένα.
Δώστε μου λίγο κόκκινο να ζήσω.