Σε κάποιες μυστικές γωνίες του κήπου μας
τις νύχτες σπέρνουμε τα όνειρά μας.
Κοιμόμαστε νωρίς για να ονειρευτούμε περισσότερα όνειρα
κόκκινους ήλιους κι άσπρα σύννεφα
παιδιά με μεγάλα μάτια
παιδιά με ρυτίδες
να ψηλαφούν το άπειρο στις πλατιές λεωφόρους.

Από τα ψηλά κατάρτια των καραβιών
στέλνουμε προσευχή
στα λιμάνια με τους γυάλινους φάρους
στα λιμάνια με τους απόκρυφους παλμούς
χαράζουμε πορεία ανατολικά
με το φλάμπουρο της ελπίδας υψωμένο
μη σπάσουν οι γυάλινες καρδιές
μη σβήσουν οι γυάλινες φωνές
και το πρωί χαθούμε στους ανέμους.